سفرِ مجدد

دارم میام پیشت جاده چه همواره...

جاده چقدر بوی عطر تو رو داره!

تا میخواستم شروع کنم به نوشتن درموردش یهو این آهنگ تو ذهنم شروع به خوندن کرد!!

داریم میریم سفر..مشغول جمع و جور وسایلیم!

یادتونه دو سه ماه پیشم مسافرت بودم؟!بازم دارم میرم همونجا..با همون شرایط !

بازم آقا طلبیدن مارو..

آخه یه نفر چقدر میتونه دوست داشتنی و مهربون و عزیز باشه ؟! چقدر میتونه لطف داشته باشه به بقیه.. آخه چرا در هر شرایطی میتونه آدمو آروم کنه؟؟؟!چقدر حتی اسمش میتونه آرامش بخش باشه؟!

پیش اومده در اوج ناراحتی و عصبانیت دیدن عکس حرمش یا حتی اسمش تونسته آرومم کنه و لبخند بشونه رو لبام

خیلی خوشحالم!خیلی خیلی !!چون در عرض سه ماه دوبار طلبیده شدم و میرم مشهد.. واقعا اینو یه افتخار میدونم برای خودم...

ممنون که همیشه وجود معجزه رو بهم نشون دادید آقا جان و ممنون تر که از کودکی تنها کسی که به حرفام کاملا گوش میداده شما بودی..اینو با تک تک سلول هام درک کردم که میگم..و حالا میفهمم که چقدر قلبتون بزرگه و چقدررر میتونم بهتون اعتماد داشته باشم..بیشتر از هرکس دیگه ای..

ممنون که به ایران اومدید..

ممنون که دلگرمی هستید در هر شرایطی!

ممنون که انقدر قوت قلبین...

خدایا شکرت :)

+خیلی به یادتونم اونجا..به یاد همتون!!دعاتون میکنم :))